حاضر جوابی نگین بانو

سلام به دوست جونی های خودم

تا یادم نرفته نگار بانو از همه دوستای گل و مهربونم بابت تبریکاشون به خاطر تولدش تشکر کرده 

خوب امابریم سراغ احوالات نگین بانو

دو روز پیش رفته بودم بازار روز برای خرید میوه و سبزیجات چند نفری که جلوم بودند دیدم مثلا اگه میگن بهمون یک کیلو خیار بده طرف دو کیلو میده خلاصه هر چقدر اونا می خواستند فروشنده بیشتر بهشون می داد نوبت من که شد  این اسمایلی واسه فروشنده. اینم نگین بانو

: چی بدم خانوم بهتون

  : سیب زمینی

:چقدر؟؟؟!!

 : هر چقدر خودتون دوست دارید

: وا خانوم خوب بگو چقدر می خوای دیگه

 با لبخند شیطنت آمیز: خوب اخه هر کس هر چی گفت شما اونقدر که خودتون دلتون خواست بهشون دادید واسه همین می گم هر چقدر خودتون دوست دارید

 و مشتریان دیگه: 

 و بعد گفت خوب حالا شما چقدر می خواید

:یک کیلو

نتیجه : دو کیلو سیب زمینی بهم داد و اومدم خونه البته فروشنده محترم بابت شیرین زبونیم هم یه دونه زردآلو خیلی شیرین گذاشت روی سیب زمینی ها به عنوان اشانتیون

اومدم خونه برای همسری تعریف می کنم میخنده میگه آخرش تو با این زبونت یه بلایی سر خودت میاری

اما بشتابید بشتابید که نگین بانو دوباره سوتی داد

خوب همینطور که می دونید من و خالم اینا تو یک مجتمع و توی دو تا بلوک متفاوت هستیم بعد ما طبقه اول یک بلوک و اونا طبقه دوم بلوک دیگه هستند دیشب خالم زنگ زد گفت شامتون هر چی هست بردارید بیارید اینجا دور هم بخوریم دیگه من و همسری هم قابلمه به دست پیش به سوی بلوک مجاور خلاصه داخل اسانسور داشتم با همسری حرف می زدم و اصلا حواسم نبود طبقه 2  بزنم طبقه یک زدم بعد رفتیم و طبق عادت رفتیم در مثلا واحد خالم اینا رو زدیم اونجا هم مثل اینکه منتظر کسی بودند در واحد باز کرد و انگار اصلا نگاه نکرده بود که کی پشت دره  من تقریبا داخل رفتم که یهو خشکم زد 

اول با خودم گفتم واااا اینا کی مبلاشونو عوض کردند من که صبح اینجا بودم  همسری هم داشت دم در کفشاشو در میاورد رفتم شماره واحد نگاه کردم گفتم در نیار که اشتباه اومدیم حالا فکر کنید من قابلمه به دست دارم وسط خونه طرف داد می زنم خانوم ببخشید ما اشتباهی اومدیم خونتون می خواستیم بریم طبقه بالا طرف اومد اونم تعجب کرده بود و کلی خندید بعد گفت شما فلانی(فامیل همسری گفت) هستید دیگه؟؟؟

منم تو دلم : ای وای شناسایی شدیم و با خنده بله شرمنده اشتباه اومدیم

 این همسری هم که اصلا خودشو نشون نداد(نامرد)

 دیگه حلاصه بگم که برامون تو این مجتمع آبرو نموند اون از جریان آسانسور اینم از این اصلا فکر کنم ما از راه پله بریم کمتر سوتی می دیم

حالا بریم سراغ ایمیل ها

 درس های زندگی 
شاعر گوید:
دوچیز تیره ی عقل است، دم فروبستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی
بنابراین:
اگر کسی به تو لبخند نمی زند، علت را در لبان بسته ی خود جست وجو کن
و وقتی می توانی با سکوت حرف بزنی، بر پایه های لغزان واژه ها تکیه نکن
***
از زشت رویی پرسیدند:"آن وقت که جمال پخش می کردند، کجابودی؟" پاسخ داد:"درصف کمال."
***
آن چه که با پول می خری، رفع مشکل نیست، پرداخت هزینه است.
***
رفیق پابرهنه ها باش، چرا که ریگی به کفش شان نیست.
***
با تمام فقرعشق را گدایی نکن و با تمام ثروت خریدار عشق مباش.
***
هرکس ساز خودش را می زند. این تو هستی که نباید به ساز کسی برقصی.
***
مردی که کوه را برداشت، کسی بود که با جمع آوری سنگریزه ها شروع کرد.
***
معنای شجاعت: بترس وبلرز وبااین همه، قدمی بردار.
***
هیچگاه تنها نیستی، چرا که می توانی با خدا خلوت کنی.
***
روزی به عقب برمی گردی و به آنچه گریه آور بود، می خندی.
***
آدمی را آدمیت لازم است. عود بی بو، خاصیت هیزم را هم ندارد.
***
با کشتن گنجشک ها، کرکس ها ادب نمی شوند.
***
از آن کس که با تو برخورد می کند یک بار بترس و از آن کس که خودش را به تو می چسباند، هزار بار.
***
فرق نبوغ و حماقت در این است که نبوغ حدی دارد